Kliknij tutaj, aby uzyskać automatyczne tłumaczenie poniższego tekstu.
Ochrona różnorodności biologicznej musi być najważniejszą zasadą unijnego planu naprawy gospodarczej  

W tym wywiadzie Roby Biwer (LU/PES) , radny gminy Bettembourg, udziela odpowiedzi na pięć pytań na temat znaczenia różnorodności biologicznej dla zapobiegania wybuchowi nowych pandemii, przeciwdziałania zmianie klimatu i osiągnięcia bardziej zrównoważonego rozwoju w ramach unijnego planu naprawy gospodarczej. Roby Biwer jest sprawozdawcą opinii w sprawie miast i regionów o dużej różnorodności biologicznej w okresie po 2020 r. , która zostanie przyjęta na najbliższej sesji plenarnej w październiku. W opinii omówiono wkład władz lokalnych i regionalnych w unijną strategię ochrony różnorodności biologicznej na okres do 2030 r. , przedstawiony przez Komisję Europejską 20 maja 2020 r. Ponadto KR podczas 15. posiedzenia Konferencji Stron Konwencji Narodów Zjednoczonych o różnorodności biologicznej ( UN CBD COP15 ), które odbędzie się w dniach 17–30 maja 2021 r. w Kunmingu (Chiny), będzie stał na straży kluczowej roli, jaką władze lokalne i regionalne odgrywają w ochronie różnorodności biologicznej.

Pandemia COVID-19 doprowadziła do zmianyagendy politycznej na całym świecie. W jaki sposób wybuch pandemii wywarł wpływ na Pana prace jako sprawozdawcy opinii w sprawie różnorodności biologicznej w okresie po 2020 r.?

Pandemia COVID-19 rzeczywiście miała wpływ na opinię w sprawie różnorodności biologicznej. W związku z pandemią wzrosła świadomość na ten temat nie tylko wśród ekspertów, lecz również wśród obywateli. Rozumieją oni teraz, że takie katastrofy mają najczęściej swoje źródło w nieodpowiednim i przewrotnym wykorzystywaniu różnorodności biologicznej jako zasobu, który ma zaspokoić własne, egoistyczne pragnienia człowieka. Ponadto ludzie zrozumieli, że gwarancją naszego zdrowia i przeznaczenia są zdrowe ekosystemy o nienaruszonej różnorodności biologicznej. Około 80 % chorób wywodzi się z dzikiej fauny i flory i coraz bardziej prawdopodobne jest ich przenoszenie się ze zwierząt egzotycznych na ludzi. Dlatego też w naszym własnym interesie leży chronienie przyrody i różnorodności biologicznej. Od tej równowagi zależy nasze zdrowie.

Czy w kryzysie związanym z pandemią COVID-19 i unijnym planie naprawy gospodarczej bioróżnorodność odgrywa jakąkolwiek rolę?

Tak, w rzeczy samej. W okresie po pandemii COVID-19 dominować muszą inwestycje w zasoby ludzkie i inwestycje publiczne. Polityki te będą generować wiele zielonych miejsc pracy, a także znacząco przyczynią się do poprawy stanu środowiska naturalnego i odporności ekosystemów. Różnorodność biologiczna odgrywa kluczową rolę w dobrostanie człowieka i w wielu innych dziedzinach. Zmodyfikowanie trendu utraty bioróżnorodności musi stać się kluczową zasadą dystrybucji zasobów za pośrednictwem wszystkich głównych planów finansowych, takich jak plan naprawy gospodarczej UE. Nie możemy pozwolić sobie na tolerowanie, a tym bardziej na subsydiowanie działań, które godzą w nasze zdrowie, zaopatrzenie w żywność i środki utrzymania, gdyż degradują one lub niszczą nasze cenne ekosystemy i ich funkcje. Oznacza to zmobilizowanie odpowiednich zasobów, bezpośrednio lub pośrednio, do stymulowania działań w zakresie różnorodności biologicznej na wszystkich szczeblach administracji rządowej, uproszczenie procedur w celu zwiększenia dostępności finansowania oraz uczynienie z różnorodności biologicznej niezbywalnej wartości w polityce i działalności gospodarczej w różnych sektorach. Wydaje się, że świadomość na temat ochrony i odnowy ekosystemów znacznie wzrosła, a obywatele coraz częściej oczekują inwestycji w różnorodność biologiczną. Władze lokalne i regionalne mają największe możliwości wdrażania tych strategii politycznych i mobilizowania obywateli.

W jaki sposób podsumowałby Pan europejskiemu komisarzowi ds. środowiska Virginijusowi Sinkevičiusowi kluczowe elementy opinii KR-u, nad którą Pan pracuje, w porównaniu z unijną strategią ochrony różnorodności biologicznej na okres do 2030 r.?

Uważam, że unijna strategia ochrony różnorodności biologicznej na okres do 2030 r., opublikowana przez Komisję Europejską, jest ambitna. Jednak aby stawić czoła temu globalnemu kryzysowi w dziedzinie różnorodności biologicznej, potrzebne są dalsze i szybsze działania, potrzebujemy odpowiednich narzędzi i wystarczających środków, aby odbudować nasze ekosystemy. Różnorodność biologiczna w żaden sposób nie może paść ofiarą podejścia ekonomicznej „starej szkoły” i powinna stać się siłą napędową planu naprawy gospodarczej UE. Komisja powinna wykorzystać w pełni potencjał i wyjątkową pozycję władz lokalnych i regionalnych w celu realizacji nowej strategii na rzecz różnorodności biologicznej na rok 2030.

30 września odbędzie się w Nowym Jorku szczyt ONZ w sprawie różnorodności biologicznej. Będzie to kluczowe wydarzenie na skalę światową, które będzie miało na celu wykazanie ambitnego podejścia z myślą o przyjęciu skutecznych globalnych ram różnorodności biologicznej po 2020 r. podczas CBD COP15. Jakie są główne postulaty, które chciałby Pan usłyszeć jako przekaz od stron konwencji ONZ?

Pomimo coraz większego uznania kluczowej roli władz szczebla niższego niż krajowy w modyfikowaniu trendu utraty bioróżnorodności nadal brakuje formalnego uznania i współpracy wertykalnej w ramach globalnych ram zarządzania. Ponadto na każdym etapie procesu zarządzania różnorodnością biologiczną należy zaangażować władze lokalne i władze szczebla niższego niż krajowy, zarówno w skali globalnej, jak i krajowej. Należałoby podjąć następujące kroki:

1) We wszystkich krajowych planach określić w miarę możliwości plany dla władz poniżej poziomu krajowego,

2) Zapewnić mobilizację wystarczających zasobów, w tym władz szczebla niższego niż krajowy w zakresie gromadzenia i dystrybucji zasobów,

3) Włączyć władze szczebla niższego niż krajowy w opracowywanie i wdrażanie mechanizmów monitorowania, oceny i przekazywania informacji zwrotnych,

4) Zapewnić długoterminowe podejście do uwzględniania problematyki różnorodności biologicznej w oparciu o współpracę wertykalną i horyzontalną,

5) Przyznać władzom szczebla niższego niż krajowy wyraźną rolę w łączeniu kwestii różnorodności biologicznej z innymi programami (np. w zakresie klimatu i celów zrównoważonego rozwoju),

6) Wzmocnić sojusze i sieci wspierające władze szczebla niższego niż krajowy.

Wyobraźmy sobie, że po głosowaniu nad opracowaną przez Pana opinią w październiku wróci Pan do domu i będzie musiał wyjaśnić dzieciom w szkole, co zrobił Pan w Brukseli. Co by Pan im powiedział?

Powiedziałbym, że przyczyniłem się do zrozumienia znaczenia środowiska i potrzeby ochrony naszych roślin i zwierząt przez ludzi, którzy mają władzę. Chodzi o to, by oni, ich dzieci i wnuki mogły w zrównoważony sposób korzystać z darów naszej planety. Powiedziałbym im, że starałem się przyczynić do zachowania różnorodności biologicznej i odtworzenia zdegradowanych ekosystemów, a także, że „turbokapitalizm” to błędne podejście, ponieważ nie gwarantuje on w przyszłości odpowiedniego stanu przyrody i jakości życia.

Wprowadzenie

Ubiegłoroczne badanie Eurobarometer 481/2019 pokazuje, że obywatele UE są coraz bardziej zaniepokojeni stanem środowiska naturalnego. Przeważająca większość Europejczyków (96 %) stwierdziła, że mamy obowiązek troszczyć się o przyrodę i że ma to zasadnicze znaczenie dla przeciwdziałania zmianie klimatu. Zgodnie z niedawną oceną oddziaływania terytorialnego 61 % regionów UE będzie bardzo silnie dotkniętych ramami różnorodności biologicznej po 2020 r.

KR pracuje w partnerstwie z Komitetem Doradczym ds. Różnorodności Biologicznej (AC SNG) przy Konwencji Narodów Zjednoczonych o różnorodności biologicznej (UN CBD) i innymi kluczowymi organizacjami i zainteresowanymi stronami, takimi jak ICLEI i Regions4 , aby przedstawić głos miast, regionów i wszystkich innych form władz szczebla niższego niż krajowy na temat globalnego programu działań na rzecz różnorodności biologicznej w ramach CBD COP15 w 2021 r.

Kontakty z prasą:

pressecdr@cor.europa.eu

Udostępnij :