Voormalige voorzitters 

Februari 2020: Apostolos Tzitzikostas (EVP), gouverneur van Centraal-Macedonië in Griekenland, wordt verkozen tot voorzitter. Ten overstaan van de 329 CvdR-leden zette de voorzitter de drie topprioriteiten van zijn mandaatsperiode uiteen: “Ten eerste moet de Europese Unie ten dienste staan van de burgers in hun dorpen, steden en regio’s. We moeten steun verlenen voor territoriale samenhang, innovatie en ondernemerschap, maar ook geloofwaardige oplossingen vinden om de migratie op basis van solidariteit in goede banen te leiden. Ten tweede is het zaak dat regio’s en steden een goed inzicht krijgen in de ingrijpende veranderingen van de huidige groene, digitale en demografische revoluties en hierop reageren. Tot slot moeten we de Europese democratie versterken en de regio’s en steden centraal stellen, zodat Europa dichter bij de mensen wordt gebracht.”

Juli 2017: Karl-Heinz Lambertz (PSE/BE), Belgisch Senaatslid en vertegenwoordiger van de Duitstalige Gemeenschap, wordt verkozen tot voorzitter. Karl-Heinz is sedert 2001 lid van het CvdR en zat in de periode 2011-2015 de PSE-fractie in het CvdR voor. Sinds 2000 is hij lid van het Congres van lokale en regionale overheden van de Raad van Europa.

Februari 2015: Markku Markkula, lid van de regioraad van Helsinki en voorzitter van de stedenbouwkundige dienst van Espoo, wordt verkozen tot voorzitter. Hij is ook een voormalig lid van het Finse parlement (1995-2003). In die periode was hij lid van twee vaste parlementaire commissies: de Commissie wetenschap, onderwijs en cultuur en de Commissie voor de toekomst. Tot zijn internationale werkzaamheden als parlementslid behoorde onder meer het voorzitterschap van de raad van het Europees Parlementair Netwerk voor de evaluatie van technologie.

Juni 2014: Michel Lebrun, gemeenteraadslid van Viroinval (België), wordt verkozen tot voorzitter. Na in 1970 te zijn afgestudeerd aan de UCL (Université Catholique de Louvain) in de wijsbegeerte en literatuur begon hij in 1977 aan een politieke loopbaan met zijn verkiezing tot schepen van Viroinval. Van 1992 tot 1999 was de heer Lebrun minister van Hoger Onderwijs, Onderzoek en Internationale Betrekkingen in de Franse Gemeenschap; vervolgens vervulde hij de functie van minister van Ruimtelijke Ordening, Infrastructuur, Vervoer en Telecommunicatie in de Waalse regering.

Juli 2012: Ramón Luis Valcárcel Siso, voorzitter van de autonome regio Murcia, wordt verkozen tot voorzitter. Na zijn studies kunst en filosofie aan de Universiteit van Murcia onderwees hij kunstgeschiedenis en deed hij onderzoek naar de kunst en geschiedenis van de regio Murcia. In zijn toespraak tot de plenaire vergadering schetst hij zijn prioriteiten: de lopende onderhandelingen over het meerjarig financieel kader 2014-2020, de nieuwe fase van de structuurfondsen en het beleid voor de Europese territoriale samenwerking.

Februari 2010: Mercedes Bresso, lid van de regioraad van Piëmont, wordt op 10 februari 2010 verkozen tot voorzitter van het Comité van de Regio’s en in functie benoemd op 9 juni 2010. Bresso zei: “Lokale en regionale overheden kunnen op tal van gebieden een referentie zijn voor Europa. In crisistijden staan ze in de frontlinie en ze vormen steeds de motor van innovaties in de economie, maatschappij en het milieu.” Tot op heden is Mercedes Bresso de enige vrouw die ooit tot voorzitter van het CvdR werd verkozen.

Februari 2008: Luc Van den Brande, lid van de Belgische Senaat en CvdR-lid (EVP/BE) sinds de oprichting ervan, wordt verkozen tot voorzitter van het Comité. In zijn toespraak voor de voltallige vergadering verklaart hij: “We moeten de piramidale en hiërarchische benadering die de Europese Unie boven de lidstaten plaatst, de lidstaten boven de regio’s en de regio’s boven de steden en gemeenten overboord gooien.”

Februari 2006: Michel Delebarre, burgemeester van Duinkerke (regio Nord-Pas de Calais) en lid van het Franse parlement, wordt verkozen tot voorzitter van het Comité van de Regio’s. Hij verklaart dat hij van het Comité van de Regio’s een echt politiek Europees orgaan wil maken dat het debat over Europa weer kan aanzwengelen. De Lissabonstrategie beschouwt hij als een van de strategische prioriteiten van het CvdR.

Februari 2004: Peter Straub, voorzitter van het parlement van de Duitse deelstaat Baden-Württemberg, wordt verkozen tot voorzitter van het CvdR. Tot zijn kerndoelstellingen behoren de versterking van de interinstitutionele betrekkingen en een informatiecampagne in de nieuwe lidstaten over de werkzaamheden van het Comité.

Februari 2002: Sir Albert Bore, voorzitter van de gemeenteraad van Birmingham, wordt verkozen tot voorzitter van het Comité van de Regio’s. Hij noemt twee belangrijke doelstellingen voor zijn ambtstermijn: ervoor zorgen dat regionaal beleid boven aan de EU-agenda blijft staan en het “democratisch tekort” aanpakken dat ertoe heeft geleid dat het bredere publiek zich uitgesloten voelt van het besluitvormingsproces van de EU.

Februari 2000: Jos Chabert, minister van Openbare Werken en Vervoer in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, wordt verkozen tot voorzitter van het CvdR. Hij wil dat het Comité nauwere banden smeedt met het Europees Parlement en de Raad van Ministers en legt de nadruk op politieke in plaats van technische adviezen. Hij kondigt vijf politieke prioriteiten aan op het gebied van werkgelegenheid, stedelijk beleid, Europees burgerschap, milieu en uitbreiding.

Februari 1998: Manfred Dammeyer, minister voor Bondsaangelegenheden en Europese Zaken in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen, wordt verkozen tot voorzitter van het CvdR. Hij dringt aan op meer autonomie voor regio’s, deelstaten en provincies bij het beheer van de structuurfondsen en op een concurrerender EU-landbouwbeleid. De voltallige vergadering keurt een voorstel van het bureau goed om het aantal, de structuur en het mandaat van de CvdR-commissies te wijzigen zodat die zich gerichter kunnen wijden aan de nieuwe bevoegdheden die aan het Comité werden toegewezen in het Verdrag van Amsterdam.

Maart 1996: Pasqual Maragall I Mira, burgemeester van Barcelona, wordt verkozen tot voorzitter van het CvdR. Hij belooft een transparante, gelegitimeerde interne organisatie op te bouwen en het CvdR een institutionele status te geven.

Maart 1994: Jacques Blanc, voorzitter van de regioraad van Languedoc-Roussillon, wordt verkozen tot eerste voorzitter van het CvdR, met Pasqual Maragall I Mira (PSE/ES) als eerste vicevoorzitter.